 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Белая кашуля
і сярпок праз плечы.
Тканая спадніца, хвартушок квяцісты.
Вось ідзе дзяўчына
і пяе, шчабеча
зь ніваю дасьпелай,
з раньнем залацістым.
Ды на постаць стане,
загарне калосьсе,
зубленым сярпочкам сабярэ ў далоні.
Золата цяжкое,
каб не растраслося,
лёгенька і спрытна
да зямлі наклоніць.
Ды уздыме жменьку
йзноў над галавою.
Ды калосьсем сьпелым,
бы праменьнем ясным,
зь лёгкасьцю птушынай
ўскалыхне зь любоўю
і паложыць жменю ўніз на перавясла.
Адарвецца часам, сноп высокі зьвяжа.
За сабой паставіць ветру на забаву.
I стаяць снапочкі залатою стражай
ля мяжы зялёнай з чубам кучаравым.
Кончыцца дзянёчак,
дык на ржышчы гладкім
зжатаю дарогай у сутоньні шэрым
стройныя снапочкі сыдуцца ў дзесяткі.
А дзяўчына пойдзе
ў хату на вячэру.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
